30 marca 1940 - oblot prototypu francuskiego samolotu myśliwskiego Potez 230.
30 marca 1940 - oblot prototypu sowieckiego samolotu myśliwskiego Ławoczkin I-301, znanego później jako ŁaGG-3. Był to pierwszy "nowoczesny" myśliwiec w szeregach VVS. Był wersją rozwojową I-22 (ŁaGG-1) oblatanego równo rok wcześniej. ŁaGG-3 miał konstrukcję drewnianą skorupową. Do wysokości kabiny był kryty blachą duralową. tylna część kadłuba - ze sklejki brzozowej. Skrzydło dwudźwigarowe kryte sklejką - jednym słowem łatwopalny samolot:) Napęd tego cudu sowieckiej inżynierii stanowił 12 cylindrowy rzędowy Klimov M-105P o mocy 1100KM (prototyp) a potem M-105 późniejszych wersji. Samolot ten był najlepszym przykładem jak można zepsuć całkiem niezły i logiczny projekt. Wykonanie było karygodne, ŁaGGi nie stanowiły dla Niemców większego problemu, chyba, że za ich sterami zasiedli doświadczeni gwardyjscy piloci (G. Barkhorn męczył się z jednym takim przez ok. 40 minut pewnego słonecznego dnia latem 1943 r.). ŁaGGi miały tendencję do rozpadania się w powietrzu bez dania racji, a to za sprawą badziewnego wykonania, albo niedokładnego (niemal odręcznego i "na oko") przenoszenia norm między fabrykami. Konstrukcja drewniana spajana jakimś specyfikiem wątpliwej jakości też dokładała swoje. Poza tym osiągi ŁaGGów i tak dość mizerne w porównaniu do niemieckich myśliwców były często zmniejszane a to za sprawą zdejmowania przez pilotów osłon kabin. Dzielni stalinowscy rycerze przestworzy spod znaku kufajki i czerwonej gwiazdy czynili tak z dwóch powodów: 1. osłona miała nieprzyjemną tendencję do zacinania się w pozycji "zamknięta" i 2. szkło - kolejny przykład sowieckiej myśli - matowiało i stawało się po jakimś czasie po prostu nieprzezroczyste.
Ogółem do 1943 roku kiedy nawet sowieci stwierdzili, że ŁaGG zabija zbyt dużo pilotów VVS, i wstrzymali produkcję, wykonano 6528 maszyn tego typu.
28 marca 1941 - gotowość operacyjną osiągnął 71st sqn RAF - pierwszy z tzw Eagle Squadrons - jednostek, w których służyli ochotniczo amerykańscy lotnicy przed przystąpieniem USA do wojny. Ogółem utworzono 3 dywizjony: 71., 121. i 133., w których służyło 244 jankesów. do jednostek tych zgłaszali się ludzie nie mający często wcześniejszego doświadczenia wojskowego. Niektórzy robili to z pobudek patriotycznych, lecz większość wstępowała do E.S. z chęci przygody. Ci młodzi Amerykanie chcieli przeżyć coś ekscytującego, a przy okazji pomóc brytyjczykom w ich walce z Niemcami. Dla wielu ochotników inspiracją do wstąpienia do "dywizjonów orłów" były historie o alianckich asach z czasów bitwy o Anglię. Po przystąpieniu USA do wojny część pilotów wyjechała do USA by wstąpić do USAAC (USAAF) i walczyć z Japończykami. Większość jednak została, by wstąpić do 4 grupy myśliwskiej nowo tworzonej w ramach 8 Armii Powietrznej USAAF w Anglii. Ogółem piloci E.S. strącili 73 1/2 samolotu. Stracono 77 amerykańskich i 5 brytyjskich lotników.
30 marca 1941 - Afrika Korps gen. E. Rommla rozpoczyna ofensywę pod El-Agheila w Cyrenajce.
31 marca 1941 - lotnictwo brytyjskie zbombardowało w porcie w Brescie niemieckie pancerniki Scharnhorst i Gneisenau.
28-29 marca 1942 - nalot 234 samolotów Bomber Command RAF na Lubekę. Była to zapowiedź przyszłych, masowych nalotów alianckich, zarówno nocnych (RAF) jak i dziennych (USAAF) na niemieckie miasta i instalacje przemysłowe oraz wojskowe.
30 marca 1943 - oblot prototypu samolotu Ki 84 Hayate (w kodzie aliantów "Frank"). Był to jeden z najlepszych (o ile nie najlepszy) samolot myśliwski Cesarskiej Armii Japońskiej. Myśliwiec ten zbudowany w układzie dolnopłata o półskorupowej konstrukcji był projektowany jako następca bardzo zwrotnego Ki 43 Hayabusa (Oscar). Hayate był napędzany 18 cylindrowym silnikiem gwiazdowym Ha 45 o mocy (1800KM). Uzbrojony był w dwa strzelające przez śmigło, zsynchronizowane karabiny maszynowe Ho-103 kalibru 12,7 mm z zapasem 250 sztuk amunicji na każdy, zamontowane w górnej części osłony silnika, oraz dwa działka Ho-5 kalibru 20 mm z zapasem 150 sztuk amunicji na każde w skrzydłach. Inne warianty uzbrojenia obejmowały cztery działka Ho-5 albo dwa działka 30mm Ho-105. Poza tym pod skrzydła można było podwiesić 2 bomby o wagomiarze 250 kg. Hayate był też bardzo dobrze opancerzony - pilot był chroniony 70-milimetrową szybą pancerną z przodu i 13-milimetrowymi płytami pancernymi w podłodze i z tyłu kokpitu. Mimo to Ki 84 charakteryzował się wspaniałymi właściwościami pilotażowymi. Pierwszy raz użyto Ki 84 w sierpniu 1944 w Chinach. od razu nowe samoloty zdobyły uznanie pilotów ze względu na znakomite osiągi, zwrotność i uzbrojenie. Szybko się okazało, że Hayate przewyższa osiągami i właściwościami pilotażowymi najlepsze samoloty alianckie. Myśliwców Ki 84 Hayate używano głównie podczas bitwy o Okinawę i do obrony Wysp Macierzystych przed amerykańskimi nalotami (tam Ki 84 stawały do walki obok Ki61 Hien - jedynego japońskiego myśliwca napędzanego silnikiem rzędowym). Pewną liczbę samolotów Ki 84 użyto w specjalnych jednostkach szturmowych Lotnictwa Armii Shimbu Tai.
31 marca 1943 - pierwszy lot prototypu brytyjskiego pokładowego samolotu torpedowego i szturmowego Blackburn B37 Firebrand (nr ew. NV636). Samolot był napędzany silnikiem Napier Sabre - użyty również w samolocie myśliwsko-szturmowym Hawker Typhoon.
28 marca 1944 - oblot samolotu myśliwskiego Fiat G 56 (nr ewid. MM.536) - następcy Fiata G 55 napędzanego silnikiem DB 603.
30-31 marca 1944 - nalot Bomber Command RAF na Norymbergę. Udział wzięło 795 bombowców. W wyniku działań niemieckich myśliwców nocnych i artylerii przeciwlotniczej RAF poniósł dotkliwe straty w postaci 97 strąconych maszyn.
No comments:
Post a Comment